Uczeni mawiają, jako że za zakończenie związku zawsze są winne obie strony, choć nie w sądzie. W przypadku stwierdzania winy, odpowiedzialność jest w stanie mieć na barkach jeden z partnerów, każdy z nich bądź żaden. Wydawać by się mogło, jakoby ustanowienie winowajcy rozpadu relacji małżeńskiej to problem spełnienia partnera, jednakże ma to poważne rezultaty ze strony prawa.

Każdy związek małżeński tuż przed zakończeniem staje przed dylematem czy szukać winowajcy, czy nie. Rozwód to szalenie traumatyczne przejście więc czasem, by oszczędzić sobie kolejnych problemów i złości para ustala, aby nie rozstrzygać w w czasie rozprawy kto jest odpowiedzialny za koniec związku małżeńskiego.

Kiedy ponosimy winę za rozwód?

Za czynnik rozpadu małżeństwa zwykle wymienia się zupełny rozkład pożycia. Nazywamy tak pojęcie, które ktokolwiek będzie rozumiał trochę odmiennie, natomiast określa to nic innego jak bytowanie w małżeństwie, zatem mieszkanie razem, prowadzenie domu, wspólne wydatki, edukowanie dzieci i współżycie. Odpowiedzialność za zakończenie związku ponosi osoba w małżeństwie, jaka dążyła do rozłamu tego pożycia, przez określone działania, do jakich stanowczo kwalifikujemy groźbę, odparcie współżycia, zostawienie małżonka bez jakiejś motywacji, pijaństwo, napaść, niewierność.

Czy zdrada za każdym razem jest przyczyną rozwodu?

Niewierność małżeńska jest odpowiedzialna za źródło rozłamu pożycia, ale jeżeli jeden z partnerów dokonał jej w momencie funkcjonowania związku małżeńskiego. To symbolizuje, że jeżeli na początku współmałżonkowie przestali razem przebywać pod jednym dachem, zaś kolejno doszło do stworzenia przez jednego z partnerów związku z kimś innym, to nie da się uznać tego za powód rozłamu związku.Jednakże więź jednego z współmałżonków z innym partnerem w chwili obowiązywania małżeństwa, ale po pojawieniu się kompletnego i trwałego rozpadu pożycia pomiędzy małżonkami nie nie jest podstawą do przyznania temuż osobnikowi odpowiedzialności za rozpad związku małżeńskiego. Podobnie jest, jeżeli partner ma informację o niewierności przed rozwodem, ale nie miał wówczas miejsca rozłam pożycia.

Orzekanie o winie – dlaczego warto do tego zmierzać

Sąd może nie wskazywać winnego jedynie w sytuacji, kiedy za obopólną zgodą chcą tego mąż i żona, a więc na ich wspólny apel o anulowanie wyznaczenia winnego zrujnowanie małżeństwa. W tym momencie za rozwód podług sądu ani jedna z osób nie ponosi winy. Partnerzy mają możliwość zmodyfikować myśl do chwili, aż koniec małżeństwa stanie się orzeczony, a wskazane jest to dokładniej rozpatrzeć, ponieważ osoba bez winy ma możliwość na przykład do wynagrodzenia alimentacyjnego od drugiej strony,jeśli znalazła się w mniej stabilnej pozycji niż przed zakończeniem małżeństwa. Jeśli nie stwierdzono winowajcy lub odpowiedzialność mają na sobie obie osoby, mają do tego prawo także dwie osoby, z zastrzeżeniem, że bytują w biedzie. W przypadku, jeżeli jeden z małżonków jest wskazany za całkowicie winnego, zaś zakończenie małżeństwa pociąga za sobą mocne pogorszenie kwestii majątkowej małżonka bez winy, sędzia na zlecenie tegoż osobnika jest w stanie stwierdzić o konieczności wypełniania wymagań małżonka niewinnego. Małżonek ten nie musi funkcjonować w ubóstwie.

Cena sądowego zakończenia małżeństwa

Za przeprowadzenie zakończenia małżeństwa koszty ponosi strona określona za odpowiedzialną rozpadu małżeństwa – jeden ze współmałżonków, koszt może także zapłacić osoba wnioskująca w momencie nieokreślania winnego bądź wspólnie, jeśli odpowiedzialność ciąży na obu partnerach.Stawka ze strony sądu za zakończenie małżeństwa to 600 zł, którą ponieść powinno się do odpowiedniego sądu. Jeżeli sąd powinien dokonać także podziału dorobku, trzeba uiścić dodatkowo opłatę w kwocie 300 zł lub 1000 zł. Do tego musimy jeszcze dodać koszty obrońcy. W tym przypadku jest to kwestia mocno specyficzna,uzależniona od miasta, zakresu pomocy i skomplikowania sprawy. Najkorzystniej wyszukać kancelarię, wpisując w wyszukiwarkę np. konsultacje prawne Łódź i ugadać się na naradę.